Als vrouwelijke taxateur valt me regelmatig iets op. Waar mijn mannelijke collega’s feilloos de verkoopprijs van een woning uit 2017 weten – inclusief het aantal vierkante meters en de exacte verkoopdatum – blijft mij juist iets anders bij.
Ik herinner me dat daar een jong gezin hun eerste huis vond. Of dat de eigenaresse van het huis zo vriendelijk was en een bijzonder beroep had. Of dat het stel dat er woonde, uit elkaar ging en het taxatierapport één van de eerste stappen richting een nieuwe fase was.
Natuurlijk zijn cijfers essentieel in ons vak. Ik werk er elke dag mee. Maar naast de getallen onthoud ik ook de mensen, de verhalen, de sfeer. Misschien is dat een verschil tussen mannelijke en vrouwelijke taxateurs. Misschien is het gewoon een verschil in blik of geheugen.